Osmanlı Ekonomisinin Prensipleri
27 Mayıs 2016

 

10 Mayıs 2016

Tarih Bölümü ve Tarih Araştırmaları Kulübü’nün düzenlediği “Osmanlı İmparatorluğu’nda Devlet ve Ekonomi” konferansında Mehmet Genç’i ağırladık.

Üsküdar (Atik Valide) Yerleşkesi’nde düzenlenen konferansta Osmanlı ekonomisinin halkın refahını ön planda tutan ve eşitliğe dayanan bir sistem üzerine kurulu olduğunu vurgulayan Genç, böylece kapitalizmin getirdiği eşitsizliğin ve ürettiği sefil bloğun Osmanlı’da görünmediğini aktardı.

Avrupalıların Orta Çağ’ın sonundan itibaren ekonomide geliştirdikleri başarılı taktiklerin günümüze kadar geldiğini söyleyen Genç, Osmanlıların ise kapitülasyonlarla bir sınıf oluşturduğunu, bu sınıf içerisinde de vergilerin en alt sınırda tutulmasına özen gösterdiğini belirtti. Osmanlı’nın ekonomi prensiplerinden birinin halktan mümkün olduğunca az vergi alınması olduğunu ifade eden Genç, 18. yüzyıldan itibaren ise Avrupa ekonomisinin büyümesinin göz önüne alınarak ihracattan alınan vergilerinin arttırıldığına dikkat çekti.

“Orhun abidelerinde görüyoruz, ‘aç olan halkı doyurdum, çıplak olanı giydirdim’ yazıyor. Böyle bir sosyal politikayı 6. yüzyılda taşa geçirmiş insanların çocukları Osmanlı’yı kurdular üstüne üstlük Müslüman oldular.” diyen Genç, Osmanlı’nın herkesin yaşaması için gerekli iaşe sistemini kurduğunu ve başarıyla yürüttüğünü ifade etti.

Devlet yöneticilerinin herhangi bir konuda karar alırken önce devletin sonra halkın lehine olup olmadığına bakıldığını eğer ikisinin de lehineyse benimsendiğini, tek bir kişinin bile hakkına girilecekse onaylanmadığını söyleyen Genç, zamanla bu 3 kritere uygun kurumlar bulmakta devletin zorlandığını aktardı.